วันเสาร์, กรกฎาคม 04, 2552

รู้-ไม่รู้


มีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ซึ่งมักโดนเพื่อนๆแกล้งอยู่ตลอด
ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วก็เป็นการแกล้งกันขำๆ

แต่บางครั้งก็เป็นการแกล้งที่ออกจะเกินไปหน่อย
ซึ่งทำให้เกิดความรำคาญเหมือนกัน
เพราะว่าการแกล้งแบบไม่รู้จักหยุดหย่อน
ไปจนถึงการตอกย้ำปอมด้อยของคนๆนั้นเนี่ย
มันยิ่งทำให้คนที่ดูแคลนเขายิ่งดูเป็นคนไร้สามัญสำนึก

การใช้คำนี้อาจจะดูแรงเกินไป 
แต่สำหรับเราแล้ว มันหมายความว่า อย่างนั้นจริงๆ
การดูถูกคนอื่น มันก็เหมือนได้ดูถูกตัวเองไปแล้ว 
เรามีสิทธิ์อะไรไปตัดสินเค้าเช่นนั้น
เราเองก็ไม่ได้มีความแตกต่างกันเท่าไหร่
ทุกคนย่อมมีคำว่าไม่รู้ - ทำไม่ได้
การที่ไม่รู้ไม่ใช่ว่าเราโง่ 
คงไม่มีใครในโลกเกิดมาแล้วรู้ทุกอย่างหรอก
ถ้าเขาไม่รู้ หรือ รู้ไม่เหมือนเรา 
เราก็แลกเปลี่ยน - บอกเล่า ให้เขารู้ก็ได้ไม่ใช่หรือ

เราไม่ได้ลุกขึ้นมาเพื่อร้องทุกข์หรือขอความเห็นใจให้ใคร
เเพียงแต่เห็นพฤติกรรมเช่นนี้แล้ว
บางครั้งก็รู้สึกเหนื่อยหน่ายและรำคาญใจ ก็เท่านั้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น