นินทา ความลับ และ ความไว้ใจ

คิดยังไง กับ คำว่า "นินทา" 

สำหรับบางคน มัน คือ เรื่่องสนุก

สำหรับบางคน มัน คือ การยอมรับ

สำหรับบางคน มัน คือ สิ่งเลวร้าย

สำหรับบางคน มัน คือ การแสดงออกทางความรักอย่างหนึ่ง

สำหรับบางคน มัน คือ ละคร

สำหรับบางคน มัน คือ บาป

และอื่นๆอีกมากมาย สำหรับใครบางคน

และเป็นที่แน่นอนว่า ทุกคน มักเคยทำมัน 

อย่างน้อยเราก็ยอมรับว่าเราชอบการนินทาอยู่ไม่น้อย

เพราะในวงของการนินทานั้น มักมีประเด็นที่ทำให้เราสนุก และคิดตามไปกับมันได้อย่างไม่เคอะเขิน หรือแม้แต่บางครั้ง มันยังทำให้เราได้คิดอะไร ได้มองย้อนกลับมาดูตัวเอง

แล้วคุณ คิด ยังไง กับ คำว่า "ความลับ" 

ความลับ คือ สิ่งที่ต้องการให้ใครบางคนล่วงรู้ 

ความลับ คือ สิ่งที่ใครบางคนอยากระบายเพื่อให้เกิดความสบายใจกับตัวเอง

ความลับ คือ สิ่งที่ใช้ความเชื่อใจ ความไว้ใจ เป็นเดิมพัน

และอื่นๆอีกมากมาย สำหรับคำว่า ความลับ

ทั้งสองคำนี้ดูจะเป็นสิ่งที่อยู่ตรงกันข้ามกัน คนละขั่ว

แต่สำหรับเราแล้ว ทั้งสองคำนี้ อยู๋ใกล้ชิดกันจนน่าตกใจ

อาจมีเพียงเส้นด้ายบางๆที่กั้นระหว่างคำทั้งสองนี้อยู่

ทุกครั้งที่เกิดการนินทานั้น ก็มีคำว่า ความลับ แฝงตัวอยู่ในนั้นเสมอ

และทุกครั้งที่การนินทานั้นก้าวต่อไป จาก ปากหนึ่ง สู่ อีก ปากหนึ่งนั้น 

ต้องใช้วิจารณญาณอย่างมากในการบอกต่อ เพื่อไตร่ตรองว่า 

เรื่องเหล่านั้นควรที่เขาคนนั้นควรจะรับรู้หรือไม่

ซึ่งหากไม่คิดตรึงตรองให้ดีแล้ว 

อาจจะทำให้เกิดความผิดหวัง และการผิดใจกัน ซึ่งนำไปสู่การไม่ไว้ใจอีกต่อไป

ความผิดหวังในที่นี้ หมายถึง ความผิดหวังในผู้ส่งที่ไว้ใจว่า ผู้รับจะใช้วิจาณญาณนั้นในการไตร่ตรองก่อนบอกต่อเช่นเดียวกับที่ผู้ส่งทำ ซึ่งจากจุดนี้เองที่ทำให้นำไปสู่ความไม่ไว้ใจอีกต่อไป

ซึ่งความรู้สึกนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ยากเหลือเกิน

ที่จะซ่อมแซมมันให้กลับมามีสภาพดีดั่งเก่า

ทำให้เห็นว่า หากขาดหัวคิดในเรื่องนี้แล้ว จะเกิดผลที่ไม่สู้ดีนักตามมา

ซึ่งทำให้เราซึ่งเขียนเรื่องนี้ ไม่แน่ใจกับการไว้ใจใครได้อีก 

และทำให้คิดว่า การนินทา จริงๆแล้วก็มีศาสตร์ที่ควรเรียนรู้ เช่นเดียวกัน

เศษเสี้ยวของความจริง

เรื่องราวทั้งหลายในโลกนี้ล้วนเกิดขึ้นมาจากเศษเสี้ยวของความจริง 

ไม่มากก็น้อย

แต่ก็มีบางคนมักจะไม่ยอมรับว่า 

เศษเสี้ยวเหล่านั้น คือสิ่งที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตัวเอง

มักจะปักใจเชื่อแต่สิ่งที่ตัวเองเชื่อ 

ตาบอดและไม่ยอมมองสิ่งที่เกิดขึ้นจากสายตาคนอื่น

จนกล่าวหาว่าเรื่องราวที่ได้รับฟังเหล่านั้น 

เกิดจากการที่สังคมไม่ยอมรับในตนเอง 

เกิดจากการใส่สี ตีไข่

ช่างน่าสงสาร 

หากยอมรับสักนิดกับความจริงที่เล็กน้อยเหล่านั้น

ชีวิตที่คิดว่า ขาดซึ่งการยอมรับ คงจะต้องพบกับความสุขอย่างแน่นอน

เพียงแต่เค้า นั้น ตาบอด สนิท เกินกว่าจะแก้ไข ได้

หาเรื่องที่จะมาเป็นกำแพงที่กั้นขวางความจริงเอาไว้เสมอ

หากได้อ่านบทความนี้อาจจะคิดว่า เรานั้นเกลียดคนๆนั้น

แต่เปล่า เราไม่ได้เกลียด และไม่เคยเกลียด หากแต่เป็นห่วงก็เท่านั้น

และเขา อาจจะคิดว่า เราเป็นคนที่แย่ ในสายตาของเขาก็เป็นได้ ....

^_^

ช่วงนี้เป็นช่วงที่กำลังทำ Thesis  ในหัวข้อเรื่อง มุมของการมอง

หลังจากส่งครั้งที่ 2 ไป ก็กำลังคิดอยู่ว่าจะ ทำยังไงต่อดี

พอคิดไม่ออก ก็เลยมานั่งวาดรูปเล่นซะเยอะ 

เลยว่าจะเอามาอวดนิดนึง 

แล้วก็เพิ่งมาสังเกตุเห็นว่า ตัวเองใช้สีเขียวในเกือบทุกรูปที่วาดเลยแหะ ก็ตอนจะเอารูปลงนี้แหละ สงสัยว่าจะหลงใหลในสีเขียวเข้าให้แล้วจริงๆ และการวาดรูปเล่นๆที่ดูไม่มีอะไรนี่แหละที่ทำให้ฉันยิ้มได้